Na de geboorte van onze jongste moest ’t er maar weer eens van komen. De roze mist trok op en mijn wereld werd weer wat groter. Hoog tijd om mijn fiets uit het stof te halen en in beweging te komen. Een dames clinic bood uitkomst en met het fietsplan kon ik gaandeweg geschikt aan een mtb komen die beter bij mijn situatie paste. Maar sjonguh…ik moest wel een drempel over.. De eerste keer dat ik mezelf in zo’n strakke fietsbroek hees, werd ik bepaald niet enthousiast van de aanblik. Vooral die aanzienlijke zeem zat me hinderlijk in de weg. Pas na een paar rondjes voelde ik daar de meerwaarde van en kreeg ik in de gaten dat iedereen er een prominente achterkant van kreeg.

Tijdens de training kon ik gelukkig kiezen voor een niveau groep met gelijkgestemden. Ik was me erg bewust van mijn gebrek aan techniek en souplesse, maar omdat iedereen worstelde met schakelen, bochtjes en op tijd remmen, was mijn gestuntel minder in het oog springend dan ik had verwacht. Natuurlijk was ik bang om keihard op m’n bek te gaan, maar mountainbiken gaat nou eenmaal met vallen en (met een deukje in je ego) weer fier overeind staan. Uit de wind en in het wiel van de trainer leerde ik ik in korte tijd een hoop bij. Eenmaal over die eerste drempel bleek ook een boomstronk of trapje zelfs goed te doen. dat kwam mijn zelfvertrouwen ten goede; ik viel mezelf steeds meer mee en besefte dat mountainbiken een hartstikke stoere sport is. Juist ook voor vrouwen!

Inmiddels fiets ik wekelijks in verschillende verbanden. Ik begeleid op zaterdag de jeugdrecreatiegroep en rijd graag graag de regionale toertochten die in de wintermaanden worden georganiseerd. Niks zo mooi dan lekker op tempo over de single tracks rijden en ondertussen met rooie wangen te genieten van het fraaie Twentse coulissenlandschap. overal kom ik enthousiaste Twentse Ros leden van verschillende leeftijden, formaten en niveaus tegen. Er wordt hartelijk gegroet en op sportieve wijze rekening met elkaar gehouden. Met de drek nog achter de oren, smaakt de koffie (of borrel) na afloop des te beter.

Kortom; aarzel niet, spring op die fiets en trap ‘m an! je bent van harte welkom!

 

Charon Golbach

 

Spreekt dit je aan en herken jij jezelf hierin! Aarzel dan niet meer maar meld je aan als  (proef)lid van onze vereniging.